Lilypie Breastfeeding PicLilypie Breastfeeding Ticker

11 Mayıs 2010 Salı


İşe başlayalı 1 ay oldu. Başlarda çok zorlandım. İş hayatından uzak 2 yıldan, oğlumla birlikte geçen 18 aydan sonra zordu. Hele de ilk hafta oğlum eve geldiğimde beni yok saydı, sanırım en kötüsü buydu. Ne kadar hazır olduğunu düşünsemde anlayamadı doğal olarak. Ama kısa bir alışma süreci yaşadık, çünkü Tolga' yı çok seven yardımcı bir teyze bulduk. Hala yaşadığımız tek sorun sabah ben evden çıkarken uyanırsa anne demesine dayanmak çok zor. Evin içinde beni arıyor, bulamazsa ses etmiyor ama o süreçte yanına gitsem ayrılmak daha zor oluyor :(

Sanırım her çalışan anne hemen hemen aynı şeyi söylüyordur. Bende ilave olarak yoğun bir iş temposu, haftada iki gün mesai, mesai olmasada iş yeri uzakta olduğu için oğlumla geçen 1 saat...Bunların hepsi çok yorucu ve sinir bozucu...

Her gün oğlumla geçireceğim zamanda başka başka işlerle uğraşıyor olmak hep aynı soruyu sormama neden oluyor. Ne için bu koşuşturma? Bu dünyanın en güzel kokusundan uzak kalmak...

Hayat zor, çalışan anne daha mı zor bilemedim çünkü çalışmayan anne olarak geçen 18 ayda da hiç bir vasfım yokmuş gibi gelir ve üzülürdüm.

Yoksa hayat zor değilde biz kadınlara mı herşey zor geliyor?

1 yorum:

ELÇİN'İN YERİ dedi ki...

bende çalışan bir annenin çocuğuyum...seni çok iyi anlıyorum :(